شهید مصطفی محسنی، در اولین روز از آبان ماه سال ۱۳۴۳ در یک خانواده مذهبی و متدین در شهرستان محلات، دیده به جهان هستی گشود. در سال های کودکی با فرا گیری علوم دینی و قرآنی توانست به اهمیت این مسائل در زندگی پی ببرد و راهی به سمت نور و روشنایی پیدا کند. تحصیلاتش را در یکی از دبستان های شهرستان محلات آغاز کرد و دوره ی ابتدایی و راهنمایی اش را با نمرات خوبی پشت سر گذاشت و جهت ادامه تحصیل در دبیرستان دکتر علی شریعتی ثبت نام و در رشته ی اقتصاد مشغول به تحصیل شد. سال اول را که تمام کرد، انقلاب هم به پیروزی رسیده بود. جنگ تحمیلی که شروع شد یک مرحله به عنوان بسیجی و سپس به خاطر علاقه ای که به امام(ره)و انقلاب داشت با عضویت در سپاه چند مرحله به جبهه اعزام شد. در سال ۱۳۶۱ با همسری مؤمن ازدواج کرد که ثمره ازدواجش، تنها پسری بود که از او به یادگار ماند. شهید محسنی یکی از رزمندگان شجاع سپاه بود که سرانجام در راه عشق جان را با خدا معامله کرد. همه چیزش برای خدا بود و همه را به راه خدا نثار کرد. عشق او به روح الله(ره)فرمانده کل قوا زبانزد آشنایان بود. همه جا از امام(ره) می گفت. هنگامی که در پشت جبهه خدمت میکرد یا به مرخصی می آمد، همیشه به یاد شهدا بود. در مجالس تدفین و خاک سپاری شهدا شرکت میکرد و آرزو داشت که روزی بتواند همانند آنها به این سعادت عظما برسد. مصطفی در آخرین حضورش در جبهه به عنوان فرمانده دسته در گردان ولیعصر(عج) از لشکر ۱۷ علی بن ابیطالب(ع)خدمت میکرد که در بیست و سومین روز از بهمن ماه سال ۱۳۶۴ در منطقه ی فاو در حین عملیات والفجر ۸ بر اثر اصابت ترکش به سر و صورتش به شهادت رسید. پیکر مطهرش را پس از تشییعی با شکوه در گلزار شهدای اراک به خاک سپردند.
