شهید هادی پسندیده، در هفتم بهمن ماه سال 1339 در شهرستان محلات متولد شد. او آخرین و هفتمین فرزند محمد ابراهیم بود. خانواده پسندیده، خانواده ای مذهبی بودند و علاقه مند به روحانیت. هادی از همان روزهای کودکی به یادگیری احکام و نماز، علاقه نشان می داد. درسش خوب بود. دوره راهنمایی را که تمام کرد، وارد هنرستان شد تا در رشته راه و ساختمان درس بخواند. انقلاب آغاز شده بود. هادی و دوستانش که روزهای نوجوانی شان با مبارزات انقلابی، شرکت در تظاهرات و راه پیمایی ها و شعار دادن با مشت های گره کرده آمیخته بود، از پیروزی انقلاب اسلامی، سخت دل شاد بودند. این شادی اما، خیلی زود جایش را به آشفتگی جنگ داد. عراق، ناگهان بر طبل جنگی نا برابر و متجاوزانه کوبیده بود. هادی درس خواندن را دوست داشت و دلش می خواست وارد دانشگاه شود، اما دشمنی که آمده بود تا جان کشورش را هدف بگیرد، جایی برای آرزوهای هادی و همکلاسی هایش باقی نمی گذاشت. کتاب و دفتر را زمین گذاشتند و اسلحه برداشتند. هادی از سوی بسیج به پادگان آموزشی و پس از آن به مناطق عملیاتی غرب کشور اعزام شد. او سه ماه در جبهه بود، شیاکوه، اقلیم آتش و خون. سال 1360 بود، پانزدهم دی ماه. چیز زیادی به تولد 21 سالگی هادی نمانده بود که در یکی از عملیات های پدافندی، همای شهادت بر شانه او نشست، شهادتی سخت برای جوانی منتخب. تمام بدنش چنان زیر آتش رگبار گلوله ها و خم پاره ها سوخت که قابل شناسایی نبود. 9 ماه بعد، در تاریخ پانزدهم مهر ماه 1361 به زحمت توانستند پیکرش را شناسایی و به خانواده اش برگردانند.
