ستاره ای پر فروغ، کسی که نور زیبای ایمان در وجودش رخنه کرده بود که در شب های تاریک این سرزمین درخشید و چون چراغی فروزان در تاریکی مطلق نمایان شد تا راه عشق و فداکاری برای نسل های جوان گم نشود. کسی که با تمام توانش رهسپار جبهه شد و سینه اش را سپر بلای مردمی کرد که از جنگ ترسیده بودند و هیچ دفاعی نداشتند. مردمی که هنوز تلخی خون شهدای انقلاب و شیرینی پیروزی انقلاب اسلامی برایشان تازگی داشت. همان ها که رنج های گوناگون را تجربه کرده بودند و با چشم خود شاهد شهادت هزاران شهید بودند. و حالا تاریخ برگ دیگری را بر زندگی آنها باز کرده بود و سرنوشت جدیدی برای مردمش رقم خورده بود. جنگ ایران را در بر گرفته بود و روزهای سخت خود را به نمایش گذاشته بود اما رادمردان این سرزمین دست دشمن را از این مرز و بوم کوتاه کردند. شهید سیف الله غضنفری در دهم تیرماه سال 1335 در روستای طایقان از توابع شهرستان زیبای محلات در استان مرکزی در خانواده ای مؤمن و مذهبی به دنیا آمد. و در آغوش پر مهر خانواده ساده و صمیمی اش روزهای کودکی را گذراند. برای رفتن به مدرسه اشتیاق فراوانی داشت به همین دلیل تلاش میکرد تا درسش را به خوبی بخواند. دوران دبستان و راهنمایی را با موفقیت سپری کرد و پس از آن وارد دبیرستان شد. پس از اتمام دوره دبیرستان موفق به اخذ مدرک دیپلم شد. موعد رفتن به سربازی فرا رسید و او در لباس غیرت قرار گرفت و به عنوان سرباز وظیفه تیپ یکم از لشکر 31 کرمانشاه به جبهه های نبرد شتافت. مدتی را در جبهه بود تا در چهاردهم بهمن ماه سال 1353 در منطقه مهران با اصابت ترکش، به شهادت رسید و پیکر مطهرش در زادگاهش – طایقان – محلات به خاک سپرده شد.
