در اوج گرمای تابستان سال 1341 شمسی در خانواده با صفا و صمیمی اسماعیل ، پسری پا به عرصه وجود گذاشت که نامش را محسن نهادند. محسن از کودکی مهربان و پر تلاش بود، دست های پدر زحمتکش را که می دید بی تابی می کرد و برای کمک به او از هیچ کوششی دریغ نمی کرد، با سن کم درک می کرد که پدر و مادرش چه زحمتی برای او می کشند. در شهر محلات تحصیلات ابتدایی و راهنمایی را پشت سر گذاشت در روزهای شروع انقلاب نوجوانی پر شور بود که در حوادث شهر حضوری فعال داشت. همزمان با تحصیلات و فعالیت انقلابی، از ورزش غافل نشده و ورزش هندبال را بصورت تخصصی پیگیری نموده و بعدها عضو تیم منتخب ورزشی شد.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی در پایگاه های بسیج به حراست از مال و اموال مردم می پرداخت با شکل گیری نظام اسلامی او فعالیت هایش را گسترش داد و با آغاز جنگ تحمیلی با احساس وظیفه ای که احساس کرد لباس رزم سپاه را پوشید و چندین بار عازم جبهه های نبرد حق علیه باطل شد. هم رزمی او با برادرش لحظات خوشی را برایشان ایجاد کرده بود. در سال 1363 ازدواج کرد و ثمره این ازدواج دختری است که حضور پدر را حتی دو سال نیز احساس نکرد.
برادرش در جبهه وظیفه امدادگری داشت و بسیاری از زخم های ایجاد شده بر اثر تیر و ترکش دشمن را او می بست اما زمانی که محسن در سیزدهم اسفند سال 1365 و در عملیات کربلای 5 بر اثر ترکش دشمن از پای در آمده بود.برادرش خلیل الله دیگر نبود تا زخم برادر رشیدش را پانسمان کند، زخم ترکش در شلمچه محسن را به لقاء یارش برد و در حالی که برادرش خلیل الله هنوز شش ماه نشده بود که شربت شهادت نوشیده بود به شهادت رسید. وقتی به گلزار شهدای محلات آوردنش برادر شهیدش آغوش باز کرده بود تا او را در کنارش جای دهد.
