او پسری سرحال و شاداب بود که با آمدنش همدمی برای برادر بزرگترش بود و با شیطنت هایی که میکرد، شادی را به خانه ای که ساکنانش زحمتکش و کشاورز بودند، آورده بود. س از طی دوران ابتدایی و راهنمایی، دبیرستان را به امید اینکه بتواند ادامه تحصیل دهد و بعد به دانشگاه راه یابد، آغاز نمود. و تا سال دوم نظری درس خواند و با آنکه علاقه زیادی به درس داشت، لیکن به دلی شغل و درآمد در که مردی کشاورز بود، درس را رها نمود.
مادر شهید میگوید: وقتی که مجبور به ترک تحصیل شد و به خانه بازگشت، به من گفت: اگر از خدا چیزی را خواستی و به آن رسیدی، رحمت است و اگر نیافتی حکمت. و …. تا اینکه به خدمت مقدس سربازی رفت. دوران آموزشی را در شهر سلماس از توابع استان آذربایجان غربی گذراند و بعد به منطقه جنگی کردستان اعزام شد. در روزیکم بهمن ماه سال 1362 به شهید و 4 نفر دیگر از همرزمانش مأموریت دادند که به منطقه جنگی بروند. زمانی که کارشان به اتمام رسیده بود و در حال برگشت بودند، ناگهان دشمن به آنها حمله کرده و شروع به تیراندازی به سمت آنان میکند که در این میان تیری به ای شهید اصابت کرده و او را از عقب نشینی باز میدارد. شهید در سنگری پناه میگیرد و با تیراندازی جلوی دشمن را میگیرد تا همرزمانش بتوانند عقب نشینی کنند. س از مدتی تیرهای او به اتمام میرسد و دشمن که متوجه این مطلب میشود، به او حمله کرده و پس از شلیک 2 تیر به چشم و گلویش، ایشان را به مانند مولایش ابوالفض العباس(ع)به شهادت میرسانند. پیکرش را تشییع و در شاهزاده صالح شهرستان نیم ور در قطعه شهداء به خاک سپردند. او سرباز تیپ سوم از لشکر 64 ارومیه بود و در یکم بهمن ماه سال 1362 در محور بوکان – مهاباد هنگام درگیری با گروهک های ضدانقلاب به شهادت رسید.
