تنها هفت ماه از شهادت برادرش محمدرضا (امیر) گذشته بود که محمدجعفر نیز عزم سفر کرد. دنیا برایش کوچک شده بود. او به درجات بالای سیر الی الله رسیده بود. در بیست سوم آذرماه 1339 ، در شهرستان محلات در خانواده ای معتقد و مقید به مسائل دینی متولد شد. پدرش در واقع حبیب خدا بود و به کار و کسب مشغول. او از آن دست از کسبه ای بود که حرام خدا را حرام و حلالش را حلال میدانست و همین امر سبب شده بود در رزق و روزی فرزندانش بسیار دقیق باشد تا لقمه ای شبهه ناک تناول نکنند و این راه کسب حلال را به فرزندش نیز آموخت، فرزندی که پس از سپری کردن دوره نوجوانی شغل پدر را در پیش گرفت. در پیروزی انقلاب هر چه در توان داشت در طبق اخلاص گذاشت و پس از آن نیز در حوادث انقلاب سهیم بود چون انقلاب را متعلق به خود و تمامی مستضعفین میدانست و معتقد بود در دستاورد بزرگ انقلاب یعنی آزادی همه سهیمند. فوق دیپلمش را که گرفت در اوای سال 1365 ازدواج کرد.
آن روزها علاوه بر کسب و کاری که داشت در حوزه علمیه محلات هم تحصیل میکرد. در آغازین روزهای خرداد 1365 شهادت برادرش اتفاق افتاد و او که با قامتی استوار در کنار خانواده این شهادت را پذیرفته بود پس از مدتی عزم جبهه کرد تا سلاح برادر شهیدش بر زمین نماند. عشق و علاقه وافر او به تحصیل در حوزه علمیه سبب شد تا قبل از عزیمت به جبهه، آشنایان را به تحصیل در حوزه علمیه ترغیب کند.
مهدى و کمیل را به حوزه هاى علمیه بفرستید تا عالمی عام و خدمتگزارى صدیق به اسلام بار بیایند.من اگر چه دیر فهمیدم و یا این که خداوند توفیق بودن با این عزیزان و بندگان کار خدا را به من نداد. ولى باز در مدت کوتاهى که با این مخلصان بودم توانستم توشه اى از آنها برگیرم پس شما را سفارش مىکنم به اینکه حتماً مهدى و کمیل را در این راه بگذارید تا هم خود و همه جامعه هدایت شوند. از سرانجام از سوی بسیج در جبهه حضور یافت و بیست و دوم دی ماه 1365 در منطقه جنگی شلمچه در عملیات کربلای 5 بر اثر اصابت ترکش به شهادت رسید. پس از هفت ماه در کنار برادرش در گلزار شهدای محلات آرام گرفت.
۷ دیدگاه در “شهید محمدجعفر رضایی”
عکس سوم مربوط به این شهید نیست
سلام وقت به خیر
ضمن تشکر از اطلاع شما عکس مورد نظر بعد از بررسی از سایت حذف شد. سپاس
هوالعزیز
با شهید محمدجعفر رضایی سال ۶۳ منطقه ربط در سردشت همراه بودم . او جسم و روحش مال این دنیای مادی و خاکی نبود . معرفت بود وصفا . در همین ایام بود که نادر حسینی آسمانی شد . حدود ۲۳ نفر از بچه های محلات با هم بودیم که تیپ شهید ناصر کاظمی در ربط (ساختمانهای فرسوده ملامصطفی بارزانی) را آماده سازی کردیم و بچه های محلات هر کدام مسولیتی در این تیپ داشتند . یادشان گرامی
هر چه سعی کردم با شهید نادر حسینی عکسی به یادگار بگیرم ، سریع از کادر دوربین خارج میشد و مرا سر کار میگذاست تا اینکه به ناگاه او را به زور نگه داشتم و عکس گرفنه شد و اینک در آلبومم خاطره است . عکسی دسته جمعی در تیپ شهید ناصر کاظمی سردشت دارم که اکثر محلاتی و چند تن از آنها آسمانی شده اند . با تشکر از عریزان مخلص این سایت .
سلام وقت به خیر
ضمن تشکر از نظردهی شما، لطفا اگر عکس یا اطلاعاتی از شهدای محلات دارید به شماره ۰۹۱۸۳۶۶۳۷۲۷ در تلگرام یا ایتا ارسال نمائید.سپاس
با عرض سلام .
به روی چشم . خاطراتی با عزیزان ، شهیدان والامقام : غلامعلی جمشیدی ، محمد خاکپور ، علیرضا رضایی ، مجتبی شبانی ، علی اکبر جمهوری ، اله داد زمانی ، فیروزی ، یعقوب حسنی و…. … که خاطراتشان آرام بخش است و قوت دل . ولی متاسفانه فرهنگ ایثار و از خودگذشتگی این قهرمانان در دنیای مادی امروز کمرنگ شده و این دردآور است .
در سردشت قبل از اعزام به ربط ( حدود ۴۵ کیلومتری سردشت ) که منطقه ای خطرناک تر بود و فاقد امکانات ، به شهید محمدجعفر رضایی از فرماندهی سپاه سردشت درخواستی کتبی دادند و او نامه را سریع پاره کرد ، به واسطه حس صمیمیت با او ، کنجکاو شدم و موضوع نامه را جویا شدم ، جوابی نداد و لبخند ملایمی زد ، پافشاری کردم و با اصرار جواب داد که از او درخواست کرده اند که در سردشت بماند . گفتم خوب اینجا که بیشتر نیاز دارند بمان و پاسخش : (من که نیامده ام برای راحتی و امکانات ) . بسیاری از مطالب و بیانش را از نگاه نافذش می شد درک کرد . رزمنده ها احترام خاصی به نوع رفتار و عملکرد او داشتند ( لازم نبود قبلا او را دیده باشی و در نگاه اول دلبری میکرد) و با وجودی که تیپ با اندک نیرو به نوعی در خطر محاصره ضد انقلاب قرار داشت و جاده از ۸صبح تا ۵ بعدازظهر تامین داشت ، بیشتر از همه فعالیت میکرد و پاسداری میداد . یادشان گرامی و راهشان پررهرو باد .
در اولین فرصت اطاعت امر . پایدار باشید
عرض سلام و سپاس که برای پایداری و بیان ایثار و شهادت رزمندگان بی ادعا و قهرمانان وطن گام بر میدارید . تعدادی عکس ارسال شد ، با خطی دیگر .