شهید محمد مریزاد در اولین روز از خردادماه سال 1341 هجری. شمسی در روز عید قربان در شهرستان محلات، دیده به جهان گشود. دوره تحصیلات خود را در دبستان مجد و مدرسه راهنمایی بزرگمهر به پایان رسانید. محمد خیلی کوشش میکرد که به تحصیلات خود ادامه دهد و به اخذ دیپلم موفق شود؛ ولی از آنجایی که سرنوشت طور دیگری اقتضا میکرد، او نتوانست این هدف را دنبال کند. به هر حال بعد از ترک تحصیل ، به تدریج که حوادث انقلاب یکی پس از دیگری به وقوع پیوست، یک شور و هیجانی در وجود محمد ایجاد کرد. همانطور که در وجود هر جوان، احساسات انقلابی هست، در او هم بود و میشد از رفت و آمدهای او احساس کرد که در حال تحولی عظیم است. شور انقلابی حضور در راه پیمایی و خدمت صادقانه به مردم تنها بخشی از تحولات این جوان 18 ساله بود.
او همیشه یک عاشق بود. او در انقلاب، یار و یاور انقلاب بود، همانطور که دلسوز پدر و مادر بود. در کارهای پدر همیشه کم کحال او بود. در کارهای خانه همیشه یاور مادر بود. همیشه برای دوستان خود دوست و برادر بود. او هیچ موقع کمک به دوستان و بستگان را فراموش نمیکرد. او در کارهای خویش صادق بود. بعد از انقلاب همیشه اوقاتش برای خدمت به اسلام در هر مکان و هر زمان میتپید. او تصمیم گرفت که برای حفظ این انقلاب و خدمت به ملت ایران تلاش کند و میگفت: باید از آن حفاظت کرد. به همین دلیل عضویت در سپاه را یکی از بهترین روشها برای حفاظت از انقلاب اسلامی میدانست. همین خلق و خو او را به یک انقلابی تمام عیار تبدیل کرد که در جبهه و حتی پشت جبهه، آماده فداکاری شد. او عاشق اسلام بود و در این عشق، جهاد فی سبیل الله را بالاترین عبادت در درگاه الهی میدانست. محمد روز نهم ماه آبان سال 1360 به همراه گروهی از برادران داوطلب به فرماندهی برادر محمدعلی مرادی نیا به جبهه اعزام شد و در عملیاتی که در منطقه بستان انجام شد در تیپ 14 امام حسین(ع)خدمت میکرد که در اطراف پل سابله در نیمروز 13 آذرماه سال 1360 به لقاءالله پیوست.
پیکر مطهر شهید را در زادگاهش به خاک سپردند.
