پاسدار شهید محمد ترک در سال 1346 در یک خانواده مذهبی در شهر محلات دیده به جهان گشود، از همان ایام طفولیت با فرهنگ و معارف اسلامی آشنا شد و در کنار پدرش که از مداحان اهل بیت عصمت و طهارت(ع) بود رشد کرد. آن شهید عزیز علیرغم سن کم خود دیگران را به صبر و پایداری و استقامت در کارها و خواندن نماز و شرکت در نماز جمعه و… سفارش می کرد. او در نامه هایی که از جبهه برای خانواده خود می فرستاد همیشه آنها را به موارد فوق توصیه می نمود و خود را سرباز فداکار امام خمینی(قدس سره) میدانست. شهید محمد ترک عاشق خدمت در بسیج و پایگاه های مقاومت بود و علیرغم این که برادرش نیز در اسارت دشمن بعثی بود بارها داوطلبانه عازم جبهه های نبرد حق علیه باطل شد.
خودش از اتفاقات انقلاب و خاطرات زمان انقلاب می گوید: بهترین و شیرین ترین خاطره مهمی که از انقلاب اسلامی ایران دارم این است که به جبهه های حق علیه باطل رفتیم و در حالی که به آموزش می رفتیم همچون کسی که دنیا را به او داده بودند و بعداً در آموزش با بچه ها به یکدیگر می گفتیم کی میرویم به جبهه؟ چنان شور و شوق جبهه در سَرِ ما بود که نمی دانستیم که دنیایی هم وجود دارد یا نه هنگامی که به جبهه رسیدیم شاد و خندان بودیم. از دیگر خاطره های مهمی که من دارم راهپیمایی عظیمی بود که مردم از جاده پایین می گذرد و به خیابان که به طرف باقرآباد می رود منتهی می شود همه مردم و همه بچه ها با شور و شوق به شعارهای اسلامی پاسخ می گفتند و می گفتند بگو مرگ بر شاه- درود بر خمینی(قدس سره) .شهید محمد ترک چندین بار تا مرز شهادت پیش رفت در حالی که به عنوان پاسدار در گردان ولیعصر(عج) خدمت می کرد در بیست و سوم بهمن ماه سال 1364 در منطقه فاو در حین عملیات بزرگ والفجر 9 در حالی که نام مقدس حضرت فاطمه زهرا(س) را بر لب داشت عروج کرد و به خیل شهدای همیشه جاوید انقلاب اسلامی پیوست. پیکر پاک او همراه با پیکرهای برخی از همرزمان شهیدش در شهر محلات تشییع و در گلزار شهدا به خاک سپرده شد.
