شهید محمد شبانی، ششمین روز از پائیز 1339 در بزیجان از توابع شهرستان محلات دیده به جهان گشود. پدرش با کشاورزی روزگار میگذراند. خانواده متدین و مذهبی پذیرای این کودک تازه رسیده بودند. تحصیلات ابتدایی را که به پایان رساند، به شهر محلات کوچ کرد تا ادامه تحصیل بدهد. در گرماگرم انقلاب در حال اخذ دیپلم بود. شور و غوغایی در شهر به پا شده بود. او هم به صف مبارزان پیوست. خوی هلوانی او را به سوی ورزش کشتی متمایز کرد و خیلی از اوقات فراغتش را در کنار دوستان در تنها باشگاه کشتی شهر سپری میکرد. حضور او و همین جوانان بود که انقلاب اسلامی را به پیروزی رساند. دیر زمانی نگذشته بود که کشور مورد تهاجم ارتش بعث عراق قرار گرفت. در این زمان محمد تازه در فکر تشکیل خانواده افتاده بود. اوایل سال 1366 ازدواج کرد. چند ماهی از این ازدواج گذشته بود و شاید هنوز نمیدانست، در شده است که عازم جبهه شد. این اولین حضور او بود. بعد از مدتی به زادگاهش بازگشت. این بار اما صاحب پسری شده بود که علاقه او را به دنیا و زندگی بیشتر کرد. حالا در دنیا دلمشغولی دیگری هم داشت، پدر، مادر، خواهر، برادر و همسر و حالا یک پسر تازه از راه رسیده؛ بین دو راهی گیر کرده بود. در کنار خانواده بماند یا دوباره عازم جبهه شود. روزها با خود کلنجار میرفت. وقتی مرخصی محمد تمام شد، دوباره تصمیم گرفت، عازم جبهه شود. این بار رفتنش رنگ و بوی دیگری داشت و این رفتن اواخر خردادماه سال 1361 بود.دوستان همه میگفتند:
محمد فرق کرده، شاید میدانستند که این آخرین دیدار است؛ ولی وقتی کودک نوباوه اش را میدیدند، جرأت به زبان آوردنش را نداشتند و محمد پرواز کرد. در غروب دل انگیزی در روزهای عملیات رمضان او بسیجی گردان ثارالله(ع) از تیپ 17 علی بن ابیطالب (ع) بود و چنان پروازی کرد که تا سالها هیچ اثری از او نیافتند. فرزندش از 21 سالگی هم گذشته بود که پدرش بازگشت و چه زیبا بود که محمد در 22 سالگی رفته بود و حالا پسرش در 21 سالگی به زیارتش می آمد. با تفحص در دشت جنوب او را یافتند و در گلزار شهدای شهر در مجاورت برادر شهیدش مجتبی، به امانت سپردند.
