شهید حسین آقاگلی در سی ام شهریور ماه سال 1342 در روستای ورین از توابع شهرستان محلات و در خانواده ای مذهبی و روحانی دیده به جهان گشود. ایشان تحصیلات ابتدایی خویش را در همان روستا به پایان برد و برای ادامه درس به حوزه علمیه روی آورد. به علت علاقه ی شدید به لباس و هدف مقدس روحانیت در دوران انقلاب فعالیت چشمگیری داشت. حوزه ی علمیه ی قم محلی مناسب برای فعالیت های انقلابی او بود و برای مبارزه بیشتر به تهران میرفت و در مبارزات علیه رژیم پهلوی شرکت میکرد. شهید حسین آقاگلی در دامان پر مهر و محبت پدر و مادری بزرگ شد که او را در فضای پر از صمیمیت و باصفای روستا، بزرگ کردند که یکرنگی را از اهالی روستا با خود به شهر ببرد. شیر مهر و محبت به آل الله(ع)را از مادر میگرفت و نان کشاورزی و حلال را از پدری میخورد که پینه های دستان و صورت آفتاب خورده و سوخته اش نشان از حلال بودن نانش میداد. این پاکی لقمه باعث شد تا سرباز امام صادق(ع)باشد و لباس شاگردی ایشان و سربازی امام زمان(عج) را بر تن کند و در جنگ فرهنگی پا به عرصه ی میدان بگذارد. در زمان پیروزی انقلاب 16 سال بیشتر نداشت و با این سن کم درک زیادی از جامعه و مشکلات خاص آن زمان داشت که در خط اول مبارزه با رژیم ستم شاهی در آمد و فعالیت های گسترده ای در این راه انجام داد معتقد بود این انقلابی که ارمغان امام(ره) است بر ایه ی اسلام است و باید فرمان الهی و دستورات قرآنی بر مردم پیاده شود تا ان انیت و عدالت در جامعه فراگیر شود، او بی عدالتی ها را در روستا و بعد در شهر دیده بود که فریاد مرگ بر شاه سر میداد. شهید حسین آقا گلی آنقدر با ارادت و علاقه کار میکرد و زحمت میکشید که دوستانش از خستگی نا پذیری او میگفتند. او درست در روز پیروزی انقلاب اسلامی یعنی بیست و دوم بهمن ماه سال 1357 به پیروزی نهایی رسید و در درگیری نهایی با باقیمانده های رژیم پهلوی در دولت آباد تهران با گلوله مزدوران حکومت به شهادت رسید و آسمانی شد. پیکر مطهر شهید در زادگاهش به خاک سپرده شد تا سالها بعد میزبان برادر شهیدش باشد که در سال 1373 به شهادت رسید.
