شهید حسن انصاری

مشخصات

نام و نام خانوادگی

حسن انصاری

نام پدر

محمد حسین

تاریخ تولد

10/04/1339

محل تولد

محلات

تاریخ شهادت

09/11/1360

محل شهادت

سومار

مزار

گلزار شهدا محلات _ قطعه یک

نام عملیات

پدافندی

شغل

معلم

عضویت

بسیجی

حسن انصاری در دهمین روز تابستان سال 1339 در شهرستان محلات در خانواده ای مذهبی و انقلابی دیده به جهان گشود. زندگی ، رشد و بالیدن در چنین خانواده ای، از او جوانی پاک، صدیق و مومن ساخت ؛ جوانی شایسته ، خوشنام و مثال زدنی و البته الگو. او توانست تحصیلات ابتدایی و متوسطه را پشت سرگذارد و بلافاصله بعد از اخذ مدرک دیپلم در سال 1357 با سمت آموزگاری به استخدام آموزش و پرورش در آید. سنگر پر نور علم و دانش به موازات سنگر مستحکم مبارزه و استقامت علیه رژیم طاغوت ، از او یک انقلابی آگاه ساخت ؛ کسی که با شعور و آگاهی این راه را برگزیده بود و هیچ چیز نمیتوانست او را از انجام کاری که به آن ایمان داشت ، بازدارد. روحیه بالای انسانی و نیز شوق به تعلیم و تربیت کودکان محروم جامعه ، او را بر آن داشت تا در یکی از دور افتاده ترین و محرومترین مناطق شهرستان سربند یعنی روستای ساکی علیا ، مکتب عشق و ایثار را بنیان نهد و به دانش آموزانش چیزهایی بیاموزد که تا سالهای سال از او به نیکی یاد کنند و هر جا و به هر مناسبتی نام نیکویش را پاس دارند. حسن انصاری در این روستا و روستای هندودر تنها به تدریس بسنده نکرد ، آن نیرو ، جنبش و جوشش درونی به او اجازه نمیداد که اوقاتی را به فراغت بگذراند ، اساساً آن گاه فراغت مییافت که دیگران را در آسایش و امنیت میدید ، برای همین در کنار تدریس ، شروع به کشاورزی کرد. کاشتن دیم در زمینی بزرگ، زیستن با دانه و ریشه، ساقه و برگ ، کشتن آفات ، وجین و دیگر کارها ، اما آیا او این کارها را برای کسب درآمد بیشتر و رفاه افزون تر انجام میداد. گفته اند نوبت برداشت محصول که می رسید شهید بیشتر آن چه را که سر رسیده است ، به مستضعفان میبخشید و خود را غنی تر از هر وقت دیگری احساس می کرد. غلام همت آنم که زیر چرخ کبود / ز هر چه رنگ تعلق پذیرد آزادم آری ، آزادگان این گونه اند. اسیر زلف تابیده یار و رها از پایبندی به دنیای دیرین. حسن انصاری با شنیدن فرمان امام (قدس سره) و پیشوایش مبنی بر توسعه کشاورزی ، بی معطلی با کمک دوستان و با مشقت فراوان در یکی از زمین های بالای شهرستان محلات ، چاهی حفر و زمین های زیادی را با این کار ، آباد کرد. او که یک لحظه از تلاش باز نمی ایستاد ، در این بسیج عمومی برای آبادانی کشور ، نقش خود را به درستی ایفا میکرد. علاوه بر اینها به فکر احداث یک مرغداری افتاد و توانست با این کار خود ، مرغ مصرفی مردم را در گرمای تابستان و ماه مبارر رمضان تامین کند . با تمام این اوصاف این بزرگ مرد، هم چنان تشنه بود و عطشی درونی ، او را به این فکر هدایت میکرد که نه ، این تمام آن کاری نیست که من موظف بر انجام آنم و برای آن آفریده شده ام. او پی برده بود که علاوه بر اینها مسئولیت سنگین تری بر عهده اوست. بار مسئولیتی که تنها کسانی می توانستند آن را بر دوش بکشند که پیش زمینه آن را داشتند ؛ دغدغه انجام کاری بزرگ در خور اشرف مخلوقات. در میان همین تردیدها و دو دلی ها بود که مادرش به کمک او آمد و از این حال او را خارج کرد. این درست زمانی بود که چند ماهی بیشتر از جنگ نگذشته بود. سنگر علم و دانش با سنگر جهاد کدام؟ تشویق مادر به حضور حسن در جبهه در لبیک به ندای رهبرش ، چنان شوری در دل او افکند که سر از پای نمیشناخت. او که گویی سالها منتظر چنین لحظه ای بود ، بی معطلی این دعوت را لبیک گفت و خود را برای جهاد علیه تجاوز دشمنان اسلام ، آماده ساخت. چنان که رنج مسافت طولانی روستای محل تدریس تا شهرستان محلات را به جان میخرید تا از مربیان نظامی بسیج آموزش نظامی گیرد. به این ترتیب ، بعد از اندک زمانی یکی از فرزندان پر شور و شیفته اسلام و انقلاب به همراه عده ای دیگر داوطلبانه عازم مرکز آموزشی سپاه تهران شد. بعد از دیدن آموزشه ای تکمیلی از آن جا به جبهه سومار عازم شد تا آخرین گام های استوارش را در راه پر سعادت و نورانی اسلام عاشقانه پشت سر گذارد و به وصال محبوب ازلی ، ابدی خود نائل گردد. همرزمانش در خاطرات خود آورده اند ، شور ، شوق ، حرارت و اشتیاق شعله ور در روح و جان این شهید در روزهای آخر، او را از سکون در جبهه به ستوه آورده بود. برای همین وقتی با پیشنهاد اعزام به قلب دشمن همراه با گروه شناسایی مواجه شد، آن را با جان و دل پذیرفت و رفت تا آخرین مرحله این راه طولانی را با موفقیت و سر بلندی ، پشت سر گذارد. حسن انصاری مظلومانه به شهادت رسید ، تا قبل از اعزام به جبهه ما همدیگر را نمیشناختیم تا این که بعد از اعزام در پادگان ولیعصر(عج)بیشتر با هم آشنا شدیم. حدود 25 روز در آن پادگان با هم بودیم تا به پادگان ابوذر در کرمانشاه و از آن جا در نهایت به منطقه عملیاتی سومار اعزام شدیم. به منطقه که وارد شدیم از طرف فرماندهی اعلام شد که مخابرات به نیرو نیاز دارد. من ، انصاری و دو نفر دیگر از بچه های محلات انتخاب شدیم و به جایی رفتیم که کمین گاه بود یعنی نزدیکترین منطقه به دشمن و از عقب هم بیسیم زدند که فردا نیروی کمکی خواهد رسید و با توپ خانه ارتش روی دشمن آتش خواهد ریخت تا شما بتوانید جلوتر بروید. فردای آن روز نیروها طبق قرار آمدند و قرار شد که من به اتفاق چند تن دیگر جلو برویم اما در آخرین لحظه شهید انصاری پیش آمد و با نگاهی مشتاق از من خواست تا اجازه دهم او به جای من برود. من با مشاهده این همه اشتیاق نتوانستم مقاومت کنم و قبول کردم تا او به جای من با نیروها جلو برود. ایشان جلو میروند و به محاصره در می آیند. دشمن آنها را از همه طرف به آتش میبندد. آخرین جملاتی که موقع شهادت بر زبان شهید انصاری جاری بود را من شنیدم چون بیسیم دست ایشان بود و صداها به وضو شنیده میشد. آخرین کلمات اینها بود ، یا حسین(ع) ، یا زهرا (س) ، یا حسین(ع) ، یا زهرا (س) پیکرش در منطقه نبرد مدتی مفقود بود و پس از آن آثار به جای مانده شناسایی و در زادگاهش به خاک سپرده شد.

زندگینامه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

سایدبار
برای دیدن نوشته هایی که دنبال آن هستید تایپ کنید.