قرآن کریم به طور واضح و صریح به ما خفتگان تذکر میدهد که زنده واقعی تاریخ این شهیدانند و این شهیدانند که اسلام را بیمه کردند و یاد شهیدان است که خونها را بجوش می آورد و آنان با اینکه از میان ما رفتند، جریان حیات را در شریان مرده انسان های تاریخ به جوشش در می آورد که مرگ سرخ به از زندگی ننگین است چون او میدانست که زندگی باید چنین باشد یا حسینی (ع) باشد یا زینبی (س) و إلا یزیدیاند و او راه حسین (ع) را انتخاب کرد و این گوشه ای از زندگی شهیدی از تبار یاران حسین (ع) است.
شهید قدرت الله هدایتی دهقی در یکم شهریورماه سال 1322 در قریه کوچکی به نام خورهه که تابع شهرستان محلات است به دنیا آمد. او در خانواده ای چشم به دنیا گشود که دارای اعتقادات دینی قوی بودند. پدرش کشاورزی زحمتکش و متدین بود. هر چند که نه مادر و نه پدرش سواد خواندن و نوشتن نداشتند ولی با این حال او سخت به فرا گیری قرآن و مسائل علاقه نشان میداد و از زمانی که خودش را شناخت هیچگاه نماز و روزه اش ترک نکرد.
پس از پایان دوره راهنمایی و شرکت در آزمون درجه داری ارتش در لشکر28 کردستان مشغول به خدمت شد. او در سال 1347 ازدواج کرد و صاحب یک پسر و سه دختر شد. قدرت الله مدت 10 سال با خانواده در سنندج اقامت نمود و همیشه در مأموریت در پاسگاه های مرزی بود. از 8 ماه خدمتش در پاسگاه آلوت سه ماه آن را در زندان بود به خاطر اینکه به دو تن سرباز اهوازی و کرمانی که ماه ها خانواده شان را ندیده بودند و نزدیک عید بود، مرخصی داده بود و حتی به آنان پول و لباس نیز داده بود تا آنان بتوانند به خانواده شان سر بزنند و به همین علت که خیلی مهربان بود به سه ماه زندان محکوم شد.
بعد از پیروزی انقلاب از اردیبهشت ماه سال 1358 به تهران انتقال یافت و بعد از 7 ماه به پاسگاه جلدیان از مناطق ارومیه منتقل شد و برای پاک سازی راه آهن ارومیه حضور داشت. در سال 1359 بار دیگر برای آزادسازی دره قطور به
مدت 5 ماه به آنجا اعزام شد و آنجا را از عوام خودفروخته خارجی پاک سازی کردند. از آغاز جنگ تحمیلی در خوزستان خدمت میکرد و در دومین ماه از شروع جنگ تحمیلی در سوم آبان ماه سال 1359 در بمباران بندر ماهشهر به شهادت رسید. پیکر مطهر شهید در زادگاهش به خاک سپرده شد.
