شهید عطاءالله، در بیستم شهریور ماه سال 1349 در شهرستان محلات، دیده به جهان گشود. انقلاب اسلامی هفت ساله بود که عطاءالله، حال و هوای رفتن به منطقه را کرد و دیگر طاقت نشستن روی نیمکت دبیرستان را نداشت. پدرش میگفت: وقتی به او گفتم تو باید به درس و مشقت فکر کنی. گفت: وقتی کشورم را در حال جنگ میبینم احساس میکنم کلاس و درس واقعی همان جبهه و جنگ است. سال 1365 عطاءالله با بدرقه مادرش، برای فراگیری آموزش نظامی راهی اندیمشک شد. پدرش میگفت: دوستی من و عطاءالله خیلی عمیق بود. پاکی و تقوا در زندگی عطاءالله مثل مرواریدی میدرخشید، طوری که خانواده، معلمان و دوستان جملات بسیار مشابهی از خصوصیات اخلاقی عطاءالله مثل آرامش، رهیزکاری، متبسم بودن و صداقت را به زبان میآوردند و همه معتقد بودند که با صفات الهی کاملاً آشنابود.
سرانجام بسیجی گردان ولیعصر (عج) در سوم بهمن ماه سال 1366 بر اثر اصابت تیر به بدنش در منطقه عملیاتی شلمچه و در یک عملیات پدافندی در 17 سالگی به شهادت رسید. عطاءالله در قسمتی از وصیت نامه اش، خطاب به خانوادهاش گفت: شهادت، سعادتی است که نصید من شد. همین طور سعادتی است که نصیب شما شده است چرا که امانتی الهی را تقدیم درگاهش کردید.
