شهید اصغر علیرضایی دلاورمردی دیگر از خطه شهید پرور استان مرکزی، استانی که چون دیگر استان های ایران زمین در زمان انقلاب و جنگ نقش زیادی داشت و دلیرمردانش با تمام توان در مقابل دشمن داخلی و خارجی ایستادگی می کردند. اصغر از شهرستان گ بود و در شهر زیبای محلات میان گل های خوش آب و رنگ این شهر دوست داشتنی، دیده به جهان گشود. او فرزند خانوادهای مؤمن و متدین بود که در 1345/5/27چشم به جهان گشود اصغر در کنار اعضای مهربان خانواده رشد کرد و روزهای خوش کودکی را شت سر گذاشت. در سن هفت سالگی وارد دبستان شد و تا سال نپجم ابتدایی درس خواند اما پس از آن به خاطر عدم امکانات تحصیلی و مناسب نبودن شرایط ادامه تحصیل نداد و درس خواندن را در همان سال رها کرد.
شهید اصغر علیرضایی پس از ترک تحصیل در کنار پدر و دیگر اعضای خانواده مشغول به کار شد. او کارگر بود و از کودکی یاد گرفته بود همانطور که نان حلال خورده است، نان حلال هم به دست آورد. پس با رنج و زحمت و با تلاش فراوان در کسب روزی خود تلاش می کرد. او در زمان جنگ به عنوان سرباز لشکر 84 خرم آباد به جبهه های نبرد اعزام شد و برای دفاع از ایران اسلامی و مردم رنج دیده آن با دشمن مقابله کرد و پس از مدتی در سوم فروردین ماه سال 1366 با انفجار نارنجک تفنگی مجروح شد. اصغر سالها با این مجروحیت ساخت و درد به یادگار مانده از جنگ را با خود داشت و با نیروی ایمان و اراده اش به خدا توکل می کرد تا رنج و عذاب مجروحیت را برای او آسان کند. پس از مدتی ازدواج کرد و تشکیل خانواده داد و با اینکه درد زیادی را تحمل می کرد، باز هم برای امرار معاش خانواده رحمت می کشید. شهید اصغر علیرضایی پس از سال ها رنج مجروحیت در بیست و هشتم شهریورماه سال 1386 در زادگاهش محلات به قافله شهدا پیوست و پیکر مطهرش نیز در همان شهر به خاک سپرده شد.
