« اَلّلهُمَّ اِنّی اَسئَلُکَ اَن تَجعَ وَفاتی قَتلاً فی سَبیلِکَ »
بارالها تو را سپاس می گویم و به درگاهت سجده به جای می آورم و تو را شکر مینهم. خداوندا به آستان کبریایی تو آمده ام و به بارگاه تو تقرب یافته ام. معبودا اینک این بنده پر گناه و پر جرم تو با سیلابی اشک و تنی نحیف و قلبی چرکین و دلی پر هوا و دیدگانی بی حیاء به سویت آمده است.
خداوندا مرا ببخش، که چه بسیار تهمت، غیبت و افترا از زبانم بیرون جسته است. خداوندا مرا ببخش که همواره در پی یافتن شهرت بوده ام. خداوندا رُخَم را در پیشگاهت سفید گردان. خداوندا مرا بیامرز که چه بسیار فکر امور دنیوی مرا به خود مشغول داشته است. خداوندا مرا بیامرز که در راهت جهاد نکردم و حقیقت را به جای نیاوردم. خداوندا تو را سپاس می گویم که چه بسیار عیوب مرا پوشاندی. خدایا تو را سپاس که خطا پوشی. خدایا اینک کوله بار گناهم سنگین است. تقاضای من این است که این دعا را فراموش نکنید: خدایا خدایا تا انقلاب مهدی(عج) خمینی(قدس سره) را نگهدار. این مناجاتی است از شهید علی پورآقاسی که از قلب سلیمش بر سفیدی کاغذ نقش بسته است و افکار بلندش را به تماشا کشانده است.
او مسافری بود از سرزمینی که بهترین و بزرگترین آدمها را در خویش جای داده بود. بهشتی که مانندش در روی زمین نه نیست و نه خواهد آمد؛ بهشت کربلا. در یازدهم دی ماه سال 1337 در شهر کربلا در عراق و در خانواده ای مذهبی، متدین و با صفا که عاشق اهل بیت(ع) و نوکر آستان اباعبدالله(ع) بودند، دیده به جهان هستی گشود.
در کربلا زندگی می کردیم که او متولد شد. پدرم که فرد مؤمنی بود در گوشش اذان و اقامه را زمزمه کرد و چون شد قدر و شد نوزدهم ماه مبارک رمضان به دنیا آمد گفت «بالاخره این پسر یه چیزی میشه » درخواب دیدم که سیدی او را بغل کرده بود و می بوسید و می بویید و می گفت که جنگی اتفاق می افتد و شما مواظب او باشید. از همان کودکی در مسیر اسلام بود. نمازش را می خواند و روزه اش را هم می گرفت و اهل نماز شد بود. در فضای معنوی شهر کربلا رشد و نمو کرد و در حرمین شریفین روزگار کودکی اش را می گذراند و در بهشت خداوند در روی زمین زندگی می کرد. اهل بازی هم بود و فوتبال را دوست داشت ولی دوست نداشت که مردم آزاری کند.
درس خواندن را دوست داشت و تحصیلاتش را از همان ابتدایی با جدیت آغاز کرد و توانست سال های تحصیلش را به خوبی پشت سر بگذارد و تا مقطع دیپلم پیش برود و در رشته ریاضی- فیزیک در شهرستان محلات در دبیرستان شهید بهشتی دیپلم گرفت و به دانشگاه رفت و تا سال اول دانشگاه هم به تحصیلش ادامه داد. با تأسیس سپاه پاسداران انقلاب اسلامی به عضویت این نهاد در آمد او در لحظه شهادت به عنوان فرمانده گروهان یا زهرا از گردان جندالله در تیپ 17 علی بن ابی طالب(ع)خدمت می کرد.
فرمانده کربلایی زاده شهرستان محلات حدود 4 ماه در خدمت اسلام و سپاه و جبهه بود و در این مدت زحمات زیادی کشید و رشادت ها و شجاعت هایی را به رخ دشمنان کشید. تا سرانجام در دومین روز از فروردین ماه سال 1361 در منطقه عملیاتی شوش در حین عملیات فتح المبین بر اثر اصابت گلوله به شهادت رسید و آسمانی شد. پیکر مطهرش را در شهرستان محلات به خاک سپردند.
