بهار برای خانواده ابوالفضل معنای دیگری دارد. هنوز هم بعد از گذشت سالها از آن واقعه شیرین میتوان عطر حضور اکبر را در اولین روز بهار حس کرد. شهید والامقام اکبر یوسفی در یکم فروردین ماه سال 1345 در شهرستان محلات، دیده به جهان گشود. شغل پدرش نانوایی بود. در چهره معصومانه اکبر از همان کودکی میشد عشق و وفاداری به اه بیت(ع) را مشاهده کرد. دوران کودکی او در دامان پر مهر و محبت مادر سپری شد تا این که وارد مدرسه شد و با هوش خوبی که داشت تحصیلات ابتدایی را پشت سر گذاشت و وارد مدرسه راهنمایی شد. در تمام وقت تحصیل علاوه بر درس خواندن از ورزش و سلامتی جسمی خود غافل نبود و ورزش دو و میدانی را برای سلامتی تن و جسم خود انتخاب کرده بود و به سبد استعداد بی نظیر ایشان بارها و بارها در میادین ورزشی کسب افتخار نمود.
ایشان تهذیب نفس را هم همواره مدنظر داشت. وارد دبیرستان که شد، از جنگ چیزهای بیشتری می شنید، دیگر تاب ماندن نداشت، سال دوم متوسطه بود، شرایط جامعه و جبهه ها آزارش میداد.
سرانجام تصمیم خود را گرفت، باید میرفت، باید به قربانگاه میرفت. عضویت در بسیج و اعزام از طریق آن انجام گرفت، گویی به آرزویش رسیده است، خوشحال و خندان عازم جبهه شد و شجاعانه به عنوان بسیجی گردان ولیعصر(عج) در لشکر 17 علی بن ابیطالب(ع) جنگید تا اینکه در بیست و دوم دی ماه سال 1365 بر اثر اصابت ترکش خمپاره در عملیات کربلای 5 شربت شهادت نوشید. پیکر نوجوان شهید پس از تشییع در زادگاهش به خاک سپرده شد.
۱ دیدگاه در “شهید اکبر(امیر) یوسفی”
امیر قهرمان