شهید ابوتراب محمدی مردی دیگر از خطه دلاوران استان مرکزی؛ کسی که در راه اسلام قدم برداشت و برای
سرنگونی دشمن از جان شیرین خود گذشت. مردی که تمام تعلقات دنیا را در دنیای فانی جا گذاشت و برای رسیدن به دیار باقی با بال و پر فداکار و ایثار به پرواز درآمد. او خوب می دانست کسی که طالب عشق است باید برای رسیدن به معشوق بکوشد و آن کس که خدا را شناخته باشد؛ هیچ مهر و محبتی نمی تواند دلش را پر کند تا از یاد خداوند یکتا غافل شود. کسی که با وجود همسر و فرزند باز هم از جان خود گذشت و آنها را به خدای منان سپرد و خود در راه دین و دیانت فدا شد.
شهید ابوتراب محمدی در دهم فروردین ماه سال 1328 در روستای سیان سفلی از توابع شهرستان زیبای محلات در خانواده ای متدین، دیده به جهان گشود. خانواده ای که محب ائمه اطهار (ع) بودند و ارادت فراوانی به پیامبر گرامی اسلام حضرت محمد (ص) داشتند. از نوجوانی همیشه سعی می کرد در کارهای خانواده شریک باشد و زحمات پدر و مادر را جبران کند. کسی که برای خواهران تکیه گاه و پشتیبان و برای برادرانش یک دوست و رفیق واقعی بود. او در ایمان و تقوا یگانه بود و نمونه کامل و جامع یک انسان درست بود. در دوران جوانی ازدواج کرد و صاحب دو پسر و دو دختر شد. تلاش می کرد تا فرزندانش را دینی و اسلامی تربیت کند و به گونه ای باشد که فرزندانش هم در راه دین و خدا قرار بگیرند.
با شروع جنگ تحمیلی در لباس مقدس بسیج به صورت داوطلبانه به جبهه های حق شتافت. مدتی را در به عنوان
بسیجی گردان جندالله از لشکر 17 علی بن ابیطالب (ع) در جبهه بود و پس از نزدیک به سه ماه در دوم فروردین ماه
سال 1361 در حین عملیات فتح المبین در غرب شوش با اصابت گلوله به درجه رفیع شهادت دست یافت و پیکرش در زادگاهش به خاک سپرده شد.
