شهید والا مقام سرهنگ ابوالقاسم خداقلی در اولین روز از اسفند ماه سال 1324 در یک خانواده متدین و مذهبی در روستای « ورعلیا » از توابع شهرستان زیبای محلات در استان مرکزی متولد شد. روزهای کودکی را در آغوش پر مهر خانواده سپری کرد و پس از آن در شش سالگی پا به عرصه علم و دانش نهاد. از کودکی بسیار با هوش بود و به درس خواندن علاقه زیادی داشت با شور و اشتیاق فراوان درسش را تا ششم دبستان در روستا خواند و پس از آن برای ادامه تحصیل به شهرستان محلات رفت. با تلاش و پشتکاری که داشت در محلات موفق به اخذ مدرک دیپلم شد. پس از این که دوران مقدس سربازی را گذراند با ورود به دانشکده افسری ارتش پس از پایان دوره کارشناسی علوم نظامی در رسته توپخانه مشغول به کار گشت. او در میان 400 نفر داوطلب رتبه اول را به دست آورد. دوره اش که تمام شد برای ادامه خدمت به گروه توپخانه اصفهان معرفی و تا درجه سروانی در آن یگان خدمت می کرد. وی پس از اخذ درجه سروانی به تهران آمد و در دوران مبارزات ملت مسلمان ایران علیه رژیم ستم شاهی یکی از ارتشی های طرفدار امام خمینی (قدس سره) و انقلاب بود. سعی می کرد در صحنه ها حضور داشته باشد و به مردم مبارز کمک می کرد. در دوران جوانی در سال 1353 ازدواج کرده و زندگی مشترک خود را آغاز کرد. در حالی که تلاش میکرد هم به مردم وطنش خدمت کند و هم برای رفاه خانواده اش بکوشد. همسری مهربان و خوش اخلاق بود که حامی و پشتیبان همسرش محبوب می شد. شهید ابوالقاسم خداقلی در زمان جنگ تحمیلی برای دفاع از میهن اسلامی وارد منطقه غرب شد و در همانجا به عنوان فرمانده گروهان منصوب شد او به خاطر دلاوری ها و رشادت هایش مورد تشویق قرار گرفت و درجه « سرگردی » را کسب کرد. پس از مدت کمی که در کردستان خدمت کرد به درجه «سرهنگ دومی» نائل آمد. سرانجام در هشتم آبان ماه سال 1361 در منطقه غرب به همراه جمعی از دوستانش به اسارت حزب کومله در آمدند. در این بین دشمن بارها پیشنهاد همکاری را به او داد ولی او با تمام وجود در مقابل دشمن ایستاد تا این که پس از 6 ماه اسارت در سحرگاه روز پانزدهم فروردین ماه سال 1362 به دست مزدوران دست نشانده آمریکائی به دار شهادت آویخته شد. روحش آسمانی شد و پیکرش در ورین – محلات آرام گرفت. از او یک دختر و یک پسر به یادگار ماند که راه و رسم پدر شهیدشان را ادامه می دهند.
