شهید والامقام ابوالفضل زهرابی در ششمین روز از خردادماه سال 1322 در یک خانواده مذهبی در روستای ورین
– محلات به دنیا آمد. دوران کودکی را در روستا سپری کرد و در همان جا به مدرسه رفت اما تنها تا چهارم دبستان
درس خواند و پس از آن موفق به ادامه تحصیل نشد. او کودکی دوست داشتنی بود که مهربانی و غیرت را از خانواده اش آموخت. از کودکی در امور کشاورزی یاری رسان پدر بود و در تمام مسائل زندگی به خانواده کمک میکرد. بسیار
مهربان بود و همین مهربانی او را در نظر همه اعضای خانواده گرامی کرده بود. رابطه صمیمانه ای با پدر و مادر و
خواهران و برادرانش داشت و هر کاری که از دستش ساخته بود برای آن ها انجام میداد. کم کم وارد عرصه جوانی
شد و برگه ای جدیدی در زندگی اش گشوده شد. او در سن بیست سالگی ازدواج کرد و با همان کار کشاورزی امرار
معاش میکرد. او در هنگام شهادت چهار پسر و دو دختر داشت که نور دیده و چراغ خانه اش بودند که همواره تلاش
میکرد تا در تربیت دینی و اخلاقی آنها کوتاهی نکند. جوانی پر کار و متدین بود و در کنار کار و تلاش یکی از
مریدان حضرت امام خمینی (قدس سره)و در مراسمات مذهبی شرکت میکرد. همواره در راه پیمایی های انقلاب شرکت
میکرد و حضور فعال داشت. او در سال 1357 برای حمایت از انقلاب اسلامی به شهر قم رفت و حدود سه ماه در آنجا
مستقر شد و هماهنگ با مردم در تظاهرات شرکت میکرد.
پس از شروع جنگ تحمیلی در سال 1364 به عنوان بسیجی لشکر 17 علی بن ابیطالب (ع) عازم جبهه های نبرد
شد. و مدت سه ماه در منطقه عملیاتی فاو مشرول نبرد با دشمن متجاوز بود. و پس از سه ماه به مرخصی رفت اما بیش از 4 روز در مرخصی نماند و نتوانست در آن شرایط کنار همرزمانش نباشد. چرا که معتقد بود در جبهه های نبرد به او نیاز بیشتری دارند. او دلش در خانه آرام نمی گرفت چرا که شرایط سخت و طاقت فرسای ملت را به خوبی درک کرده
بود. پس از فعالیت های فراوان برای ایجاد سنگر کمین پشت خاکریز دشمن داوطلب شد که دشمن بعثی با آتش
سنگین خمپاره و آر پی جی کانال را گلوله باران کرده بود و شهید ابوالفضل زهرابی همراه دیگر یارانش به شهادت
رسیده بودند و پس از 3 روز با تلاش فراوان پیکرهایشان به عقب برگردانده شد و به خانواده شان تحویل داده شد. پیکر
شهید ابوالفضل زهرابی در روستای ورین – محلات به خاک سپرده شد.
