و این بار سخن از شهید به خون خفته ای است که زندگی اش را با مرکب خون بر صحنه کربلای ایران از غرب تا جنوب به رشته تحریر در آورد. سخن از شهیدی که مدت شانزده ماه از خدمتش را در جبهه های غرب و جنوب، حماسه و ایثار آفرید. شهید عبدالله خاکپور در تاریخ هفتم دی ماه سال 1342 در یکی از روستاهای خمین به نام اوچستان به دنیا آمد. خانواده او خانواده مذهبی بود و او نیز در همین فضا رشد کرد و بزرگ شد تا به سن هفت سالگی رسید و برای رفتن به مدرسه همراه خانواده اش به روستای عالم آباد آمدند و بعد از یک سال به علت مشکلات راه و دور بودن راه مدرسه خانوده اش مجبور به ترک روستای عالم آباد شدند و به محلات آمدند و در این شهر سکونت یافتند. عبدالله نیز مانند دیگر همسالان رشد میکرد و هر سال به کلاس بالاتری میرفت. او کلاس پنجم ابتدایی و سوم راهنمایی را با موفقیت پشت سر گذاشت و سپس برای ادامه تحصیلات وارد هنرستان صنعتی شهرستان محلات شد و در سال 1357 همراه با دیگر اقشار ملت با خانواده اش در تظاهرات بر علیه رژیم طاغوت شرکت میکرد. هنگامی که انقلاب با آبیاری خون هزاران شهید به پیروزی رسید او نیز همچون فردی فعال و با روحیه ای انقلابی و با احساس مسئولیت در مقابل انقلاب در مسجد محله با گروهی از برادران به پاسداری از دستاوردهای انقلاب پرداختند و یا در خیابان ها و نقاط حساس شهر از انقلاب پاسداری کردند. در سال 59 هنگامی که جنگ تحمیلی عراق علیه ایران شروع شد.او نیز مانند فرزندان دلسوز این کشور اسلامی و دستورات امام (ره) امت مبنی بر رفتن جوانان به جبهه ها و نیز برای لبیک گفتن به فرمان امام (ره) امت از طریق بسیج عازم جبهه شد. بعد از بازگشت بسیار عوض شده بود، طوری که اخلاق و رفتارش بسیار مودبانه و مهربان بود و ضمناً بیشتر مطالعه میکرد و چندین بار به جبهه رفت و چون فرد خالصی نسبت به انقلاب اسلامی گردیده بود، وارد سپاه پاسداران شد. از این هنگام نیز روز به روز بر روحیه قوی و شجاعش افزوده میشد و همیشه برای رفتن به جبهه شور عجیبی داشت. چندین بار به جبهه های غرب و جنوب اعزام شد، در آخرین اعزام،هنگامی که فرماندهی یک گروه از رزمندگان اعزامی از شهر محلات را بر عهده داشت؛ به عنوان معاون گروهان در گردان عمار از تیپ 7 ولیعصر (عج) در عملیات بیت المقدس شرکت کرد؛ دوازدهم اردیبهشت ماه سال 1361 در فاصله بین پادگان حمید و ایستگاه حسینه خرمشهر با اصابت ترکش به سرش به درجه رفیع شهادت نائل گردید. پیکر پاکش در شهر محلات به خاک سپرده شد. برادرش ولی الله در سال 1365 به شهادت رسید.
