شهید عباس شرفی فرزند حسین در یکم فرودین ماه سال 1346 در شهر محلات در خانواده ای مذهبی و انقلابی دیده به جهان گشود. پدر و مادرش علاقه ی زیادی به او داشتند و از همان ابتدای تولد تحت تربیت اسلامی و قرآنی والدینش قرار گرفت. پدرش او را با مفاهیم دینی آشنا کرد. به سن هفت سالگی رسید و به مدرسه ابتدایی رفت. با وجود مشکلات مالی و سختی آن زمان و نبود امکانات، درسها را با علاقه میخواند و هیچوقت درسش کم کاری نمیکرد. وقتی سوادش بیشتر شد از همان کودکی انس با قرآن و مفاتیح داشت و حتی قبل از سن تکلیفش نمازهایش را مرتب میخواند. وقتی جنگ تحمیلی و تجاوزات رژیم بعثی عراق به ایران اسلامی آغاز شد، تحمل خون های به ناحق ریخته شده را نداشت و آرزوی رفتن به جبهه را داشت. وقتی میدید هر چند وقت یک بار پیکر دوستانش را جلوی چشمانش تشییع میکنند، خونش به جوش می آمد و عزمش برای رفتن به جبهه بیشتر میشد. به مادرش میگفت: آرزویم رفتن به جبهه است و میخواهم از مرزهای ایران دفاع کنم و جانم را در راه اسلام و انقلاب بدهم. همیشه دوستانش را به پیروی از ولایت فقیه و اهل بیت(ع) سفارش میکرد. او بالاخره در همان اوای جنگ در زمره مدافعان سپاه اسلام عاشقانه به میدان شتافت و به عنوان سرباز تیپ سوم زرهی از لشکر 21 کرمانشاه به جبهه اعزام شد. ایشان مدت کمی در شرایط سخت مناطق، در جبهه خدمت کرد و رشادت هایش مثالزدنی بود، تا این که در بیست و پنجم دی ماه سال 1359 در درگیری با دشمن بعثی بر اثر اصابت ترکش به درجه رفیع شهادت نائل گردید. پیکرش س از تشییع با شکوهی در شهر محلات به خاک سپرده شد.
