در تاریخ یکم اسفندماه سال 1342 چراغ خانه احمد در شهرستان محلات با حضور عباس روشن شد و با ارادتی که والدین به علمدار کربلا داشتند ، نام فرزند خود را عباس نهادند. عباس در خانوادهای مذهبی و متدین با اعتقاد به مبانی اسلام ، دیده به جهان گشود. کدرش راننده تاکسی و مادرش خانه دار بود. او در زیر سایه کدر و مادر ، با محبت و مهربانی کرورش یافت و به مدرسه رفت. ایشان در مدرسه با توجه وافر به درس همیشه زبانزد معلمان بود تا اینکه کس از طی مراح تحصیلی به دوره متوسطه رسیدند و موفق به اخذ دی لم شد. همزمان با تحصی ، استعداد خوبی در ورزش داشته و با توجه به وضعیت جسمانی ایشان ورزش دو و میدانی را به عنوان ورزش تخصصی دنبال نمود. همچنین علاقه زیادی به ورزش پهلوانی کشتی داشت. او در هر دو رشته موفق به کسب عناوین مختلفی شد. جنگ آغاز شد. عباس دیگر تحمل وضعیت موجود را نداشت و برای همیشه مدرسه و تحصیل را رها کرد و به عضویت بسیج درآمد و عازم جبهه های نبرد حق علیه باطل شد. در حالی که همکلاسی های ایشان در پی آماده شدن برای آزمون دانشگاه بودند ، او آزمون دیگری را انتخاب کرد چون او از جنس دیگری بود. آنقدر که جسمش توان نگهداری روح پر آوازهاش را نداشت، از طریق بسیج عازم جبهه شد و به عنوان بسیجی گروهان یا زهرا(س) از گردان جندالله لشکر 17 دلاورانه در تمام صحنه های سخت نبرد حضور یافت تا اینکه در دوم فروردین ماه سال 1361 بر اثر اصابت ترکش در غرب شوش به شهادت رسید. پیکر مطهر ایشان در گلزار شهدای زادگاهش در خاک آرام گرفت تا سالها بعد میزبان برادر شهیدش حسین باشد.
